Delil sözleşmesi, tarafların aralarındaki uyuşmazlıkların ispata muhtaç olan vakıaların hangi delil veya delillerle ispat edileceği konusunda yaptıkları sözleşmelerdir. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 193. maddesinde düzenlenmiştir.
Delil sözleşmesi
MADDE 193- (1) Taraflar yazılı olarak veya mahkeme önünde tutanağa geçirilecek imzalı beyanlarıyla kanunda belirli delillerle ispatı öngörülen vakıaların başka delil veya delillerle ispatını kararlaştırabilecekleri gibi; belirli delillerle ispatı öngörülmeyen vakıaların da sadece belirli delil veya delillerle ispatını kabul edebilirler.
(2) Taraflardan birinin ispat hakkının kullanımını imkânsız kılan veya fevkalade güçleştiren delil sözleşmeleri geçersizdir
Taraflar yazılı olarak veya mahkeme önünde tutanağa geçirilmek suretiyle kanunda belirli delillerle ispatı öngörülen vakaların başka delil veya delillerle ispatını kararlaştırabilecekleri gibi belirli delillerle öngörülmeyen vakalarında sadece belirli delillerle ispat edilebileceğini kararlaştırabilirler.
Delil sözleşmesi için adi yazılı şekil yeterlidir yani resmi makamların katılımına gerek olmadan taraflar kendi aralarında gerçekleştirebilir.
Yetki sözleşmesi gibi delil sözleşmesinde de taraflar hangi delillerle ispat edileceğini kararlaştırmaları lazım. Zımni (örtülü) bir delil sözleşmesi yapılamaz, delil sözleşmesinin açıkça yapılması lazım. Her türlü delille ispatlanır şeklinde yapılan bir delil sözleşmesi geçersizdir.
Delil sözleşmesine ilişkin düzenlemeler dava malzemesinin taraflarca getirilmesi ilkesinin geçerli olduğu davalarda uygulanır çünkü re’sen araştırma ilkesinin uygulandığı davalarda hakim her türlü delile başvurabilir.
Taraflardan birinin ispat hakkını imkansız kılan veya fevkalade güç kılan delil sözleşmeleri geçersizdir.
Münhasır ve münhasır olmayan delil sözleşmesi diye ikiye ayrılır. Münhasır delil sözleşmesi kanunda belirli delillerle ispat zorunluluğu öngörülmeyen vakaların sadece belirli delillerle ispat edileceğine dair delil sözleşmesidir.